dinsdag 22 februari 2022
Zo worden we verwelkomd bij het ontbijt.
We zitten rustig te genieten tot we door de bomen de lucht zien verkleuren. De laatste broodjes pakken we snel in en ze gaan in de rugzak. Jas aan en maken dat we buiten zijn.
En of we beloond worden !
Het is de eerste dag sinds we hier zijn dat we een zonsopgang kunnen zien, andere ochtenden was het steeds bewolkt.
De dag kan al niet meer stuk.
Oh maar wie zit daar weer? Onze eekhoorn. Hij/zij is het buikje vol aan het eten aan de dennenappels die nog aan de bomen hangen.
Jukkasjärvi ligt op een kleine landtong in de Torne River.
De plek was eeuwen geleden een belangrijke handelsplek voor de Sami. Ze ruilden hier met mensen uit andere streken. Nadat honderden jaren geleden de Zweeds regering beslist had dat iedereen dezelfde godsdienst moest hebben, bouwden ze hier een kerk.
Een openluchtmuseum waar je meer te weten komt over hoe de Sami leven.
Woningen, godsdienst, klederdracht.
Er is ook een winkeltje en een restaurantje.
Sapmi spreidt zich uit over verschillende landen: het noorden van Noorwegen-Zweden-Finland en een stukje van Rusland.
De Sami zijn een nomadisch volk. Vroeger trokken ze met de rendierkuddes mee van Rusland tot Noorwegen en weer terug. Het Rusland deel is na de 2de wereldoorlog weggevallen.
Vandaag de dag zijn de Sami semi-nomadisch. Een deel woont in dorpen, een deel trekt met de kuddes mee. Voor hen gelden geen grenzen. Zo mochten zij tijdens de pandemie wel vrij rondtrekken door Sapmi.
Op de rechtse foto zie je een lavvu zonder doek en een hutje op palen. Hierin werd vlees gedroogd en gerookt en het diende ook als opslagplaats.
Aan het einde van de zomer worden alle rendieren bijeengedreven. De jongen worden van de volwassen dieren gescheiden. Wanneer ze vrijgelaten worden, lopen ze recht naar hun moeder. Zo kunnen de Sami uitmaken bij welke rendierhoeder het kalfje hoort. Ze krijgen dan een oormerk. Daarna wordt heel de kudde weer los gelaten.
Hieronder een oefenrendier: om met de lasso te vangen
En natuurlijk lopen hier ook enkele rendieren rond die je zelf mag voederen.
We eten in het restaurantje hier. Het is ondergebracht in een hele grote lavvu dus ook met een vuur in het midden. Het vuur is er de enige verwarming. Het koken gebeurt wel in een aangebouwde keuken.
2 keuzes : rendierburger of paddenstoelen soep met platbrood
We hebben nog wat werk om ons klaar te maken voor de volgende activiteit.
Extra trui, extra sokken, overall en dikke laarzen aan.
Om 13u30' worden we opgepikt en naar het vertrekpunt van de tour gebracht (3 minuten verder)
Naam van de tour Raidu wat zoveel wilt zeggen als ontmoeting met rendieren
Vanaf het vertrekpunt gaan we in een slede die achter een sneeuwscooter hangt.
Vandaag dus bij een stralende zon.
Wat wij hen mogen voederen is veenmos.
Je moet dus een helm op en je eeeerggg goed vasthouden.
In de winter komt de zon zelfs een tijd niet boven de horizon, de poolnacht. En in de zomer zakt de zon een tijd niet onder de horizon, de middernachtzon.
Een beetje opwarmen in de lavvu bij het vuur. Heerlijk.
Onze gids maakt ook nog suovas voor ons klaar. Gerookt rendiervlees, gebakken in een pan boven het vuur en geserveerd op gáhkku brood (platbrood) met een beetje lingonberries.
De terugrit is minder lang. Op 10 minuutjes zijn we terug bij Icehotel.
De rit gaat nu via de Torne rivier.
De zon is bijna onder en het ziet er nog steeds helder uit.
Een klein ijspegeltje gevonden.
Vandaag gaan we daarvoor naar de Old Homestead. Een restaurant ondergebracht in een oude boerderij.
Het is er supergezellig.
Op de weerapps hadden we het al aan zien komen. Het is terug bewolkt en het sneeuwt lichtjes.
Erg jammer want ik had heel hard gehoopt om vandaag noorderlicht te kunnen zien.
Vandaag pakken we ook al weer onze koffers in want morgenochtend vertrekken we uit dit huisje.
We gaan regelmatig buiten checken of er toch niet toevallig net geen wolken zijn, maar helaas.
Spijtig dat er weer geen noorderlicht is te zien maar het was wel weer een super fijne dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten